Verslag 2e hoorcollege - Byzantium
HET GOUDEN TIJDPERK
Het Bloedige aantreden van Basilios1 (867)
Verdiensten en dood van Basilios 1 (886)
Optreden Leo de wijze en zijn conflict met de kerk
Constantijn VII Porfyrogenetos (913 – 959)
Geschriften; ‘metamorfose’ in 945
Romanos II.
Zijn vrouw Theofano
Verovering van Kreta (961)
Generaal en Keizer Nikeforos Fokas Karakter,
huwelijk, falende politiek
en dood (969)
Basilios de Bulgarendoder, gestorven in 1025;
Bekering Vladimir (989); de drie nichten
Zoë, een gevoelsmens
Keizerin Zoë met perkamentrol
De regering van twee moedertjes (1042)
Constantijn Monomachus (1042 – 1055)
De grote ramp van Manzikert in 1071
Dynastie der Komnenen
Alexios (1056 – 1118),huwelijk met Irene,
Moeder Anna,
Moeder Anna
Alexios
Irene
Dochter Anna, auteur van het geschiedwerk Alexiad
De eerste kruistocht 1097
Paus Urbanus II predikt
de 1e kruistocht
Kruisridders vallen Constantinopel binnen
Verzet tegen de Bogomielen (1118)
Bezwaren bevolking tegen de keizer
Dood in 1118
Bogomil
Zoon Johannes II (1118 – 1143)
Kleinzoon Manuel I (1143 – 1180)
Johannus II
Manuel I
echtgenote Bertha von Sulzbach en
vervolgens Maria van Antiochië
Wanbeleid Andronikos de Verschrikkelijke
De vierde kruistocht en de gevolgen
Aanleiding vierde kruistocht (1198 – 1201)
- Vierde Kruistocht (1202-1204)
- De Vierde Kruistocht, met als doel het veroveren van het Heilige Land via Egypte, werd in 1202 in gang gezet door paus Innocentius III. Door een gebrek aan middelen haalde men Palestina niet eens; in plaats daarvan veroverden de kruisvaarders Constantinopel, de hoofdstad van het Byzantijnse Rijk. Daar stichtten ze het Latijnse Keizerrijk met Boudewijn van Vlaanderen als eerste keizer. De Kerk kwam onder die van Rome te staan. Deze kruistocht zorgde ervoor dat de reeds weinig vriendschappelijke relatie tussen de Oosterse en Westerse christenen nog verslechterde. In 1261 kon de keizer van Nicea Constantinopel heroveren, maar het Oost-Romeinse Rijk was danig verzwakt.
Paus Innocentius III
Troonpretendent Alexios
Landing in Constantinopel (1204)
Het Latijnse keizerrijk met haar vazallen en de
erfgenamen van het Byzantijnse rijk.
De grenzen zijn niet zeker. ca. 1204
Latijnse keizerrijk
- Het Latijnse Keizerrijk was een kruisvaarderstaat die in 1204 gesticht werd toen de kruisvaarders van de Vierde Kruistocht Constantinopel veroverden.
- Geschiedenis
- Nadat de kruisvaarders Constantinopel ingenomen en de keizer Alexius V verdreven hadden, werd Boudewijn van Vlaanderen op 9 mei 1204 tot eerste Latijnse keizer van Constantinopel uitgeroepen en op 16 mei in de Hagia Sophia gekroond. Met Paus Innocentius III werkte hij samen om een eind te maken aan het Groot Schisma. Veel kon Boudewijn als keizer niet verwezenlijken, want reeds in april van het volgende jaar viel hij in handen van de Bulgaren. In 1261 heroverde de keizer van Nicea Constantinopel, waarmee het Latijnse Keizerrijk ten einde kwam; hierna werd het Byzantijnse Rijk voortgezet.
- Keizers
-
- Boudewijn I 1204 – 1205
- Hendrik 1206 – 1216
- Peter 1217 Yolande 1217 – 1219
- Robert 1221 – 1228
- Boudewijn II 1228 – 1261
Latijnse Keizers
Boudewijn van Constantinopel
Hendrik van Henegouwen
Peter van Courtenay
Yolande van Jeruzalem
Robert van Courtenay
Boudewijn van Namen
De dynastie der Palaiologen
Michaël Palaiologos ‘herovert’ Constantinopel (1261)
Wederopbouw
Contacten met de paus van Rome (1274) en de gevolgen
Michaël VIII Palaiologos
Paus Gregorius X
Triest verhaal van rampen, burgeroorlogen,
nederlagen, verkeerde beslissingen,
pest (1347) en aardbevingen
Manuel II jeugd; keizer in 1391; geschriften;
reis naar het westen (1399 – 1403);
nederlaag Bayezit in 1402;
dood Manuel in 1425
Manuel II Palaiologos
Ildrin Bayezit
Palaiologische Renaissance 1
Chora-kerk
mozaïek Christus Pantokrator Chora-kerk
